برگ سبز و زرد

در آستانه فرخنده زادروز امیرالمومنین، پسین‌گاه چهارشنبه ۲۷ دی ماه ۱۴۰۲، سالن غزل تالار حافظ اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی فارس، پذیرای آیین رونمایی، نقد و بررسی کتاب'>کتاب «بحر رجز»، تازه‌ترین کتاب احد ده‌بزرگی، سراینده برجسته آیینی شیراز بود. در کتاب یاد شده، ترجمان شاعرانه رجزها و شهادت نامه شهدای کمتر شناخته شده واقعه کربلا به قلم آورده شده است. این برنامه با سخنرانی هاشم کرونی و حضور حمیدرضا قانعی، مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی فارس، سید مهدی موحد، مشاور استاندار فارس در امور فرهنگی و هنری، محمد کرم اللهی مدیرکل فرهنگی هنری بنیاد شهید و امور ایثارگران کشور، غلامرضا خوش‌اقبال، معاون امور فرهنگی و رسانه اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی فارس، رحیم هودی، پیشکسوت هنرهای نمایشی و سینمایی فارس و دوست‌داران فرهنگ و ادب شیراز و به کوشش انتشارات پرتو رخشید، بر بستر فضای مجازی برگزار شد. احد ده‌بزرگی در این رویداد با اشاره به این‌که توفیق الهی بوده است تا از کودکی در خانه اهل‌بیت باشیم و در شلوغی‌های دنیا گم نشویم، درباره چگونگی پرداختن به رخدادهای واقعی گفت: در دهه 1360، یکی از دوستان ما از دفتر امام خمینی، وقت عقد ازدواج گرفته بود. هنگامی که سفر، به بنده گفت کاری ندارید؟ من هم خطبه حضرت زینب را که در 80 بیت به تازگی سروده بودم به ایشان دادم و گفتم از امام بخواهید تا مرا دعا کند. هنگامی که دوست ما خدمت امام می‌رسد، امام بی‌مقدمه می‌گوید امانتی ما را بدهید. دوست ما نخست یادش نمی‌آید. پس از تکرار حضرت امام، بیرون می‌آید و کمی فکر می‌کند و یادش به شعر من می‌افتد. می‌رود و شعر را برای امام می‌آورد. امام هنگامی که شعر را می‌خواند گریه می‌کند و می‌گوید به ده‌بزرگی بگویید من هم او را دوست دارم و برا برگ سبز و زرد...

رویداد فرهنگی آیینه‌ها که به بررسی شاعران سده نهم هجری تا کنون می‌پردازد، در سومین نشست خود پذیرای دکتر مهدی فاموری، عضو هیئت علمی دانشکده ادبیات دانشگاه سلمان فارسی و دکتر محمد مرادی، رئیس دانشکده ادبیات دانشگاه شیراز، در راستای بازشناسی منصور حافظ شیرازی، از سرایندگان گم‌نام سده نهم هجری بود. رویداد فرهنگی آیینه‌ها که به بررسی شاعران سده نهم هجری تا کنون می‌پردازد، در سومین نشست خود پذیرای دکتر مهدی فاموری، عضو هیئت علمی دانشکده ادبیات دانشگاه سلمان فارسی و دکتر محمد مرادی، رئیس دانشکده ادبیات دانشگاه شیراز، در راستای بازشناسی منصور حافظ شیرازی، از سرایندگان گم‌نام سده نهم هجری بود.مهدی فاموری، در این نشست که افزون بر گفتگوی حضوری ادب‌دوستان، بر بستر مجازی نیز پخش می‌شد، با اشاره به این‌که رویکرد این رویداد به شناسایی و شناساندن چهره‌های ادبی کمتر شناخته‌شده سده نهم تا کنون است، گفت: امروزه تنها یک نسخه از دیوان منصور حافظ شیرازی را در دست داریم که آن را علی‌اصغر حکمت، همراه با دیگر کتاب‌ها که بیشتر آن‌ها نسخه‌های خطی بودند، از شعاع شیرازی، ادب‌دوست شیرازی خریداری و به دانشگاه تهران اهدا کرد. محمد مرادی نیز با اشاره به این‌که دکتر احمد بهشتی این دیوان را تصحیح کرده است، به برخی از ایرادات مصحح اشاره کرد.پس از اشاره فاموری به این‌که کمتر کتاب جُنگی را می‌یابیم که نامی و یا سروده‌ای از منصور حافظ شیرازی در آن باشد، مرادی آن را این‌گونه ادامه داد که: از شگفتی‌هایی که جای پژوهش بسیار دارد این است که سروده‌های منصور حافظ شیرازی در این جُنگ‌ها، را نه تنها نمی‌توان در دیوانش یافت که از دیدگاه سبک و گاه درون‌مایه و اندیش‌گاهی نیز با سبک و دیدگاه‌های او که می‌توان از دیوانش به آن دس برگ سبز و زرد...

گل نرگس در کازرون فارس در حال برداشت است.

گره، روستای مانده از روزگاران بسیار دور، که زمستان‌ش، رویش‌گاه گلستان نرگس است. این نرگس‌زار وحشی همان مادر نرگس‌زارهای دیگری است که امروزه از جنوب تا شمال کشور ساخته شده‌اند؛ مادری که شیره جانش، امروز در جای‌جای ایران زمستان را با بوی خوش خویش عطرآگین می‌کند و خود، فرسوده از شکنج روزگار، گستره‌اش از همیشه، کمتر است.

برگ سبز و زرد...